Tiziano Ferro a Milano ..idolo


Tiziano Ferro al Forum d’Assago (Milano), 5 maggio 2009

Scaletta del concerto:

La Tua Vita Non Passer�
Stop! Dimentica
L’Olimpiade
La Paura Non Esiste
Imbranato
Indietro
Rosso Relativo
Ed Ero Contentissimo
Ti Voglio Bene
La Traversata Dell’Estate
Xdono
Sere Nere
E Fuori è Buio
Fotografie Della Tua Assenza
Per Un Po’ Sparirò / Al Tempo Stesso
Xverso
E Raffaella è Mia
Scivoli Di Nuovo
Ti Scatterò Una Foto
Il Sole Esiste Per Tutti
Il Regalo Più Grande

Alla Mia Et�
Non Me Lo So Spiegare

Quando sembra che tu non ci sia, ti mostri nel sole stesso

Negra sombra

Ascolta “Negra Sombra” cliccando qui:
Ascolta “Negra Sombra” cliccando qui

Negra sombra

Quando penso che tu sia fuggito,
la tua ombra scura mi sorprende
e ritorni ai piedi del mio capezzale
cogliendomi di sorpresa.

Quando immagino che tu te ne sia andato,
ti mostri nel sole stesso,
sei la stella che brilla,
il vento che fischia.

Se cantano sei tu che canti,
se piangono sei tu che piangi,
sei il fremito del fiume,
sei la notte e l’aurora.

Tu sei in tutto e sei tutto per me.
In me dimori. Non lasciarmi mai,
ombra che sempre mi sorprendi.

di Rosalìa de Castro, 1880

Testo originale in galiziano:
Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.

Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.

Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.

En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me dexarás nunca,
sombra que sempre me asombras.

Traduzione in castellano (spagnolo):
Cuando pienso que te fuiste,
negra sombra que me asombras,
al pie de mis cabezales,
vuelves haciéndome burla.

Cuando imagino que te has ido,
en el mismo sol te me muestras,
y eres la estrella que brilla,
y eres el viento que sopla.

Si cantan, eres tú que cantas,
si lloran, eres tú que lloras,
y eres el murmullo del río
y eres la noche y eres la aurora.

En todo estás y tú eres todo,
para mí y en mí misma moras,
no me abandonarás nunca,
sombra que siempre me asombras.